چای ماسالا یوتام

چای ماسالا ترکیبی هنرمندانه از انواع ادویه های مختلف (مانند هل، میخک، انیسون ستاره ای، فلفل، دارچین و زنجبیل) است. این ادویه ها در ترکیب با برگ های چای سیاه، محبوب ترین نوشیدنی هندی را شکل می دهند. در این ترکیب، دانه های فلفل و زنجبیل مهم ترین المان هستند، چرا که در تندی و طعم نهایی چای نقشی کلیدی را ایفا می کنند.

چای ماسالا با بیش از 5000 سال قدمت، یکی از قدیمی ترین نوشیدنی های جهان است. اگر اندکی در خصوص شیوه تولد این نوشیدنی محبوب تحقیق کنید، متوجه خواهید شد که بیشتر آنچه می خوانید به داستان و افسانه شباهت دارند. برخی معتقد هستند که یک راهب بودایی در راه خود به سمت چین به صورت اتفاقی این چای را کشف کرد و عده ای دیگر معتقد هستند که این چای، ثمره ابتکار آشپزهای دربار پادشاه هند است که به باغی مملو از بهترین ادویه ها دسترسی داشتند.

شکل اولیه چای ماسالا، فاقد کافئین بود. در واقع چای ماسالای اولیه، تنها از جوشاندن و دم کردن ترکیبی از ادویه ها درست می شد. در قدیم، این چای به عنوان یک دمنوش گیاهی با خاصیت های درمانی شناخته می شد و مردم آن را هم به صورت گرم و هم به صورت سرد می نوشیدند.

شکل سنتی سرو چای ماسالا پس از حمله انگلیس به هند و اشغال آن در سال 1824 به مرور تغییر کرد. انگلیسی ها با تصرف منطقه آسام شروع به کشت چای کردند. آنها عاشق چای بودند و دوست داشتند کشت و توزیع آن را در جهان از آن خود سازند. با این حال، چای آسام انگلیسی بد مزه و تلخ بود، چرا که در محیطی غیر ایده آل و توسط افراد مبتدی کشت شده بود. انگلیسی ها این چای را روانه بازار کردند و دست فروش های هندی، برای آنکه از مزه تلخش بکاهند، آن را با ادویه های مختلفی ترکیب کرده و به عنوان نوشیدنی خیابانی عرضه کردند. نتیجه همان چای ماسالای محبوبی است که این روزها می نوشیم! چای ماسالا امروزی معمولا به همراه شیر گرم و شکر سرو می شود.